‘Laat ons dan de Vader zien, dan kunnen we tenminste geloven’. De vraag van Filippus aan Jezus is goed mee te voelen. Maar het antwoord speelt hem terug: ‘Nou ken je me al zo lang en nog zie je niet hoe het in elkaar steekt?’
Jezus als het gezicht van God. God die in ons woont. Eén met ons wil zijn. Een dans van verlangen, wachten en vervulling. Daar gaat het om in het viermoment als opmaat naar de zondag.
Uit het blauwe boek worden de gezangen 258 en 542 gezongen en de Bijbel ligt open bij Johannes 14:8-9. Maar eerst luisteren we nog naar muziek en tekst van zanger Nick Cave van het nummer ‘Waiting for you’. En we zien de kerk, zoals de vogels haar zien…