‘Dit is het einde…’ klonk een lied in De Akker op de late dinsdagavond van 29 oktober. Aanwezig waren leden van Priscilla, senioren, ex-bestuursleden, donateurs en genodigden die bijeen waren gekomen om op gepaste wijze afscheid te nemen van de vrouwenvereniging die sinds 1955 in Hilversum actief was. Eerder dit jaar heeft het bestuur van Priscilla al gemeld dat de vereniging zou stoppen, omdat zich geen nieuwe leden aanmeldden. Teveel grijs, te weinig jong. Nog één keer pakte Priscilla uit met een aangename avond voor haar gasten. In De Akker werd genoten van een maaltijd. Het buffet zag er zeer aantrekkelijk uit en vele borden werden meerdere malen gevuld. Erik Molenaar (zang) en Bart Sonnenschein (piano) verzorgden een muzikaal intermezzo en lieten twee liederen van G. Fauré horen: les Berceaux, een wiegenlied en een romantisch liefdeslied waarin de naam Priscilla veelvuldig te horen was. Voorzitster Corry Giskes vertelde over het ontstaan van de vereniging, hoe vrouwen in al die jaren hebben bijgedragen aan de parochie door bijvoorbeeld – heel praktisch – na de brand in 1958 nieuwe kussentjes te maken en hoe Priscilla in de latere jaren vooral aandacht had voor de senioren van de parochie met onder andere maaltijden en bustochten. De geschiedenis werd geïllustreerd met beelden uit al die jaren. De foto’s waarop Priscillianen van toen en nu te zien waren, zorgden voor weemoed bij het zien van overleden leden en vrolijkheid bij het zien van de jongere uitvoering van ‘de grijshoofden’ van nu. Na de traditionele verloting waarbij het opnieuw de taak van Marijn was om van alles aan elkaar te praten en de kerstservetten aan te prijzen als spectaculair, volgde een rechtszaak tegen het driekoppige bestuur van Priscilla. De aanklachten waren niet mis: vegetariërs vinden spekjes in hun boerenkool tijdens de stamppotfuif, mannen worden geweerd als lid, soepballen worden oneerlijk verdeeld over de kommen, 65-minners mogen niet meedoen en na de rommelmarkt blijft er altijd zoveel zooi over… De rechter oordeelde mild en sprak vooral woorden van dank aan Priscilla uit. Dankbaarheid uitte ook Kees Giskes in een mooie toespraak. Als senior is hij al 23 jaar betrokken bij verscheidene Priscilla-activiteiten. Nadat Corry een aantal mensen in het bijzonder bedankt had, klonk dan dat lied ‘Dit is het einde… ‘ Het werd vrolijk gezongen, want de aanwezigen hadden een leuke avond met elkaar gehad, een echte Priscilla-avond. Achter ons liggen in ieder geval 58 jaren geschiedenis van een vrouwenvereniging waarin heel veel werk verzet is, waarin samen veel is beleefd en doorgemaakt. Ruim een halve eeuw van betekenis.
Foto’s van huisfotograaf Luuk Giskes: