Zondagmiddag 21 maart, prachtig weer buiten, maar bij pastoor Leen Wijker zijn de gordijnen dicht.Er moet namelijk een film gekeken worden! Bij weer een van onze ‘jongerenontmoetinkjes’ konden we dankzij technicus Bart via de beamer op een mooi groot doek “The Last Tempation of Christ” gaan kijken.
Deze bijbelse film, zo vertelde Leen in zijn inleiding, deed toen hij uitkwam flink wat stof opwaaien. Goed, dat was ruim twintig jaar terug, maar toch! We waren benieuwd…
Regisseur Martin Scorsese baseert zijn verhaal op het gelijknamige boek van Nikos Kazantzakis, al uit 1960. We zagen (**lichte spoiler alert!**) Jezus in zijn jonge jaren als een beetje een bange timmerman, die kruizen bouwt voor de Romeinen, en daarom in zijn hometown Nazareth als verrader wordt gezien. Hij heeft visioenen, hoort God. Twijfel, onzekerheid en nog meer angst; wat wil die God toch van hem?
Uiteindelijk verstaat hij toch zijn missie en trekt Jezus er op uit om mensen te gaan vertellen van God (“Wat ga je zeggen dan?” vraagt Judas. “Ik zal mijn mond openen, en God zal het woord voor mij voeren”).
Opmerkelijk is de prominente rol van Judas in de film, die al vanaf het begin aan de zijde van Jezus verkeert, na afgezien te hebben van zijn initiële opdracht hem te doden. Hij volgt hem, evenals later vele anderen.
Jezus verlaat zijn dorp, zijn moeder en ook Maria Magdalena; een prostituee, die een belangrijke rol in zijn leven speelt.
Vervolgens voltrekt zich eigenlijk het verhaal zoals we dat onderhand goed denken te kennen; twijfel bij de mensen (wat vertelt die vent allemaal voor rare verhalen?), maar ook vertrouwen en volgelingen, de ontmoeting met Johannes de doper en daaropvolgend het verblijf van Jezus in de woestijn, met de bezoekingen door de duivel in diverse vormen. En dan een nieuwe missie: in plaats van de liefde vecht Jezus met een bijl; hij gaat de duivel verdrijven uit mensen, verricht wonderen (het water-wordt-wijn-wonder blijft tof), en schept een verlangen in de mensen; kan hij de Messias zijn?
Dan trekken Jezus en zijn volgelingen naar Jeruzalem; het tempelplein wordt overhoop gehaald, mensen willen een revolutie, en de hogepriesters worden zenuwachtig. Op aandringen van Jezus (!) levert Judas hem uiteindelijk uit en Jezus wordt gekruisigd.
Maar dan: (***meer spoilert alert!***) een engel, die Jezus er af haalt? “God heeft je getest, en is blij met je. [..] Hij wil je bloed niet”. “Ik ben de Messias niet?”, vraagt Jezus. “Nee”. Jezus komt van het kruis, ontmoet Maria Magdalena en -is het nou een droom, wordt hij nog wakker?- trouwt, krijgt kinderen, werkt.
Einde? Happily ever after, after all? Ga de film maar kijken, ik ga niet alles verklappen.
Ik kan wel zeggen dat het, naast gewoon een erg mooie verbeelding van het verhaal, zeker een verhaal is wat vragen oproept. En, anno 1988, ook voor flink wat commotie heeft gezorgd. Uw oordeel..? Kan het wel?
Wij hebben het er in ieder geval ook nog een tijd over gehad, maar daarna was het toch weer tijd voor Leens heerlijke kookkunsten. En surprise surpise.. die waren weer super!
Mooie middag, mooie avond…