Ontdekking
Ondanks alle ‘ontkerkelijking’ zijn er toch telkens weer mensen, die ontdekken dat God in hun leven een rol speelt en een stem krijgt. Een stem die om een antwoord vraagt: ‘ja, ik geloof’. Het is een persoonlijke ontdekking die ons leven in een ander licht kan zetten. Maar hoe geef je daar vorm aan? Vanaf de allervroegste tijden van de christelijke kerk is de doop het teken van ‘erbij gaan horen’. Door het teken van onderdompeling in het ‘water van de dood’ (neem dat niet te letterlijk: een paar handjes water volstaan…) tot ‘nieuw leven’ komen.
Het begin van de weg
Het is ook het teken van ‘ergens bij gaan horen’. Bij die grote groep van mensen die weten dat ze er uiteindelijk niet alleen voor staan. Die weten dat God hen kent en hen onvoorwaardelijk liefheeft. Een groep van mensen, aan wie je je kunt warmen (en ja, soms ook ergeren…) en in wie je je kunt herkennen, omdat ze besloten hebben op diezelfde weg als jij te gaan. ‘Mensen van de weg’ worden christenen ook wel genoemd. Een weg die begint met dat simpele ritueel van de doop…
Het is niet een beslissing die je zomaar neemt. Je wilt goed weten waar je aan begint. Daarom wordt met iedere ‘dopeling’ een paar goede gesprekken vooraf gehouden: ‘Waar begin je aan?’ ‘Waar gaat die weg naartoe?’ Gesprekken om meer van je eigen stap te begrijpen en van de kerk, waar je in stapt.
Paasnacht
Er is niets mooier dan in de paasnacht gedoopt te worden. Dat is de nacht waarin alle symboliek toch al bij elkaar komt: ‘lijden’, ‘dood’, ‘opstanding’, ‘nieuw leven’, ‘bevrijding’: alle woorden in die nacht wijzen naar de keuze van mensen om ‘bij het volk van God’ te gaan horen. En in die nacht krijgt de keuze voor de doop dan ook een extra lading. Maar het hoeft niet perse in die nacht. Elke zondag vieren we immers die woorden opnieuw.
Wil je meer weten? Weet je het allemaal nog niet zo? Je kunt altijd in gesprek met pastoor Victor Scheijde